Pazar günü uzun zamandır yapmak istediğim; ama cesaret edemediğim bir işi başardım; Saçlarımı Kestirdiimm!!
Düğünden beri her pazar; "bugün saçlarımı kestiriyorum" diye kalkıyordum yataktan. Sonra bir sebepten cesaretim kırılıyordu, oturup kalıyordum. Tabi bunda en büyük etken kestirmek istediğim modelin kafamda çok net olmamasıydı.
Kuaförlerle aramın pek iyi olmadığını itiraf etmeliyim. Zaten senede bir kere kestirmek için uğradığım bu mekanlarda çalışanlarla ortak bir dilden konuşamıyorum maalesef. 2 hafta önce kardeşim saçlarını kestirmişti, ben de onunla gitmiştim. Koltuğa bile oturdum, dedim ki, "daha önce çenemin hizzasında küt kestirmiştim. Yine öyle birşey istiyorum ama aynısı olmasın, yandan perçem olabilir, ya da siz ne önerirsiniz?" "Perçemi kullanabilecek misin?" diye sordu. "niye kullanamayım ki, yandan şöyle birşey olacak" diyerek yerini gösterdim. "Ama perçem o değil ki, ben de sana kahkül kesecektim! Hem sen niye kestiriyorsun ki, bak uzun ne güzel" diyerek beni anlamsız bir şekilde motive etmeye çalıştı. Ben de "siz en iyisi önlere biraz kat verin, arkaların da ucundan alın" dedim ve çıktım. Ama kestirememiş olduğum için içime sinmedi.
Pazar günü başka bir kuaföre gittim, aynı şekilde anlattım: "daha önce küt kestirmiştim, şimdi farklı bir model olsun istiyorum, önlerde şurada kat yapabiliriz, siz ne önerirsiniz" dedim (P.S. kuaförlerin önerilerini sormamdaki sebep başka yerde kestirip giderseniz, "güzel olmuş da ben kesseydim farklı bir model yapardım, bir dahakine bize gelin" diye boş boş konuşmaları) Adam bana; "Önlere perçem keseriz canıım" dedikten sonra önerdiği saç modelini anlattı: "ben arkalara kat vereyim, önlerde de bir taraf uzun bir taraf kısa olsun". "Allah'ım kimlerin eline düştüm" bakışı attıktan sonra, "Yok" dedim, "siz en iyisi küt kesin önlere de kat verin." "Arkalara kat verseydim" dedi, "ben onun fönüyle falan uğraşamam, her gün föne de gelemem, düz olsun" dedim.
Arkadaş konuştuğumuz gibi kesti. Güzel de oluyordu; ama kat kesiminde içi kaldı çocuğun. "Ben size kat kessem önü şöyle olurdu, arkası böyle dururdu" konuşup duruyor. Sonunda kes dedim, kes de ne oluyorsa olsun.
Kesti, keserken saçlarımın boyunu eeepey kısalttı, pek de beğendiğim bir model olmadı :(
Ama herkes çok beğendi. Kardeşim beni Fransız kızlara benzetti, Sevgilim gözlerini alamadığını söyledi, herkes cesaretimi kutladı.
Biraz uzarsa benim de daha çok içime sinecek sanki, hımmppfff...
Düğünden beri her pazar; "bugün saçlarımı kestiriyorum" diye kalkıyordum yataktan. Sonra bir sebepten cesaretim kırılıyordu, oturup kalıyordum. Tabi bunda en büyük etken kestirmek istediğim modelin kafamda çok net olmamasıydı.
Kuaförlerle aramın pek iyi olmadığını itiraf etmeliyim. Zaten senede bir kere kestirmek için uğradığım bu mekanlarda çalışanlarla ortak bir dilden konuşamıyorum maalesef. 2 hafta önce kardeşim saçlarını kestirmişti, ben de onunla gitmiştim. Koltuğa bile oturdum, dedim ki, "daha önce çenemin hizzasında küt kestirmiştim. Yine öyle birşey istiyorum ama aynısı olmasın, yandan perçem olabilir, ya da siz ne önerirsiniz?" "Perçemi kullanabilecek misin?" diye sordu. "niye kullanamayım ki, yandan şöyle birşey olacak" diyerek yerini gösterdim. "Ama perçem o değil ki, ben de sana kahkül kesecektim! Hem sen niye kestiriyorsun ki, bak uzun ne güzel" diyerek beni anlamsız bir şekilde motive etmeye çalıştı. Ben de "siz en iyisi önlere biraz kat verin, arkaların da ucundan alın" dedim ve çıktım. Ama kestirememiş olduğum için içime sinmedi.
Pazar günü başka bir kuaföre gittim, aynı şekilde anlattım: "daha önce küt kestirmiştim, şimdi farklı bir model olsun istiyorum, önlerde şurada kat yapabiliriz, siz ne önerirsiniz" dedim (P.S. kuaförlerin önerilerini sormamdaki sebep başka yerde kestirip giderseniz, "güzel olmuş da ben kesseydim farklı bir model yapardım, bir dahakine bize gelin" diye boş boş konuşmaları) Adam bana; "Önlere perçem keseriz canıım" dedikten sonra önerdiği saç modelini anlattı: "ben arkalara kat vereyim, önlerde de bir taraf uzun bir taraf kısa olsun". "Allah'ım kimlerin eline düştüm" bakışı attıktan sonra, "Yok" dedim, "siz en iyisi küt kesin önlere de kat verin." "Arkalara kat verseydim" dedi, "ben onun fönüyle falan uğraşamam, her gün föne de gelemem, düz olsun" dedim.
Arkadaş konuştuğumuz gibi kesti. Güzel de oluyordu; ama kat kesiminde içi kaldı çocuğun. "Ben size kat kessem önü şöyle olurdu, arkası böyle dururdu" konuşup duruyor. Sonunda kes dedim, kes de ne oluyorsa olsun.
Kesti, keserken saçlarımın boyunu eeepey kısalttı, pek de beğendiğim bir model olmadı :(
Ama herkes çok beğendi. Kardeşim beni Fransız kızlara benzetti, Sevgilim gözlerini alamadığını söyledi, herkes cesaretimi kutladı.
Biraz uzarsa benim de daha çok içime sinecek sanki, hımmppfff...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder