Herkese merhaba,
ALES sınavına girdim, söz verdiğim gibi geçtim blogumun başına.
Sınava girme kararım ani oldu diyebilirim. Hani geçen bayram yazmıştım ya, otobüste yol arkadaşımla çok iyi arkadaş olduk diye, sohbet konularımızdan birisi de master yapmaktı. Ben kendisine bunu yapmayı hep istediğimi; fakat sınavı gözümde büyüttüğümü söylemiştim. Kendisi de çok cesaretlendirmişti beni. Kızının bebeklik döneminde tamamladığı doktora programını anlattı. "Yapılamayacak bir şey yok" dedi. 1-2 aydır çalışıyordum bu sınava, çok sefer bırakmak, vazgeçmek geldi içimden. Her seferinde onun sözleri çınladı kulağımda. Bana güç verdi ve sonunda büyük gün geldi.
Sınav korktuğum gibi olmadı. Ya iyi hazırlanmıştım ya sorular kolaydı ya da hiçbir şey yapamadım bilmiyorum. Bunu sonuçlar açıklandığında anlayabileceğim. Master konusunu ise düşünüyorum. Okulların başvuru dönemi Aralık ayında başlıyor; ancak bunu aceleye getirmek istemiyorum. Şimdilik bekleyelim bakalım biraz.
Paris'e gelince.. Vay be üzerinden 1 ay geçti bile. Paris'te sonbahar.. Hayal etsem ancak bu kadar güzel bir zamanda gidilebilirdi. Sarı sonbahar yaprakları, inceden atıştıran yağmur, park etmiş bisikletler, renkli şemsiyeler, sıcacık espresso ve yanında çikolatalı kruvasan.
Kısa kısa girişler yapayım ki bunca aradan sonra bunaltmayayım sizi. Daha o kadar çok resim var ki, bir gün onlara da sıra gelir belki.
