Dün çok müjdeli bir haber aldııkk, ailemize minik bir bebiş katılıyor.. :) Kuzenimin çoçuğu olacak, ben de dolaylı yoldan teyze olacağıımm.. Henüz 1 aylık bu nedenle 8 ay sonra ancak alabileceğiz kucağımıza ama şimdiden düşünmek bile heyecan verici..
Aslına bakarsanız insan birkaç yönlü düşünmeden edemiyor. Günümüz dünyasına ve şartlarına, hangi ülke olursa olsun, bir insanı daha dahil etmek, bugun yaşadıklarımızın kimbilir kaç katını yaşayacağını bilmek, küresel ısınma, kriz, kıyamet diyerek dünya bir yöne sürüklenirken, bir insanı daha bu endişelere bürümek ne kadar doğru.. Kimi zaman bencilce bile geliyor kulağa, fakat diğer taraftan da şu an tahmin bile edemeyeceğim bir duygu olduğunu ve ileride kesinlikle yaşamak istediğimi biliyorum.
Dün nedense bütün gece düşündüm, uyku tutmadı resmen, önümüzde ne kadar uzun ve güzel bir yol var. Şimdi Nişanlım askerde, Mayıs ortası/sonu gibi dönecek. Sonrasında yoğun bir düğün telaşı, bir yandan mobilya vs telaşı (ev var şimdilik), Nişanlımın iş bulma telaşı derken bir bakacağız evliyiz, düzenimizi kurmuşuz. Tabiki herkes sormaya başlayacak bebek ne zaman diye :) ikimiz için de doğru zaman gelince ailemiz büyüyecek, sonra belki daha da büyüyecek.. Kulağa masal gibi geliyor.
Umarım gerçekten masal gibi olur. Herkes bu hayata bir kez geliyor ve en güzel, en masalsı şekilde yaşamak herkesin hakkı. Zorluklar olacak mecbur; ama onlar olmadan da güzelliklerin tadı çıkmaz değil mi?
Dilerim 2009'da herkes gönlünden geçen masalı yaşar :))
